Kasteel Ter Elst voor Wereldoorlog I

Beschrijving

Kasteel Ter Elst behoort tot de oudste gebouwen van de provincie. De oorsprong gaat terug tot in de Middeleeuwen. Hier verbleven de oudst gekende heren van Duffel, de gebroeders Hildincshusen. In 1356 werd het kasteel eigendom van de abdij van Tongerlo. Vanaf dan werd het uitgebouwd tot een prachtige warande. Hoge gasten werden er met regelmaat verwelkomd: zo onder meer Margaretha van York, die er, tussen 1477 en 1503, verscheidene jaren tijdens de zomermaanden verbleef. Filips de Schone hield blijkbaar van het kasteel: hij wenste het kort na zijn huwelijk aan te kopen. In de 17de en 18de eeuw gebruikt als pastorie, werd het tijdens de Franse periode aangeslagen en verkocht aan Louis Hermans. Bij het begin van de Eerste Wereldoorlog werd, tussen 3 en 6 oktober 1914, fel gevochten aan de Nete. Te Duffel wensten Duitse troepen de rivier over te steken, om zo verder op te rukken naar Antwerpen. Kasteel Ter Elst lag dus midden in de vuurlinie en zou zwaar beschadigd worden. Voor de oorlog was Ter Elst bewoond door de familie Inniger: Willem, echtgenote Pauline Van der Aa en dochter Maria Anna. Willem was de laatste boekhouder van de steenbakkerij Ter Elst, gevestigd rond het kasteel. Na de oorlog stelde provinciegouverneur baron Holvoet voor om het kasteel opnieuw op te bouwen als gemeentehuis en vredegerecht. Op het voorstel werd spijtig genoeg niet ingegaan wat in de nationale pers heel wat reacties uitlokte.